Αυτοεκτίμηση είναι η βασική αίσθηση που έχουμε για τον εαυτό μας. Στην έννοια της, περιλαμβάνονται  πεποιθήσεις και  συναισθήματα όπως η ντροπή, η υπερηφάνια, ο θρίαμβος κοκ. που νιώθουμε για τον εαυτό μας.

Αρχίζει να θεμελιώνεται ήδη από την παιδική μας ηλικία,τότε που είμαστε εξαρτημένοι βιολογικά και συναισθηματικά και δεν υπάρχουν επαρκείς άμυνες.

Στο βαθμό που εισπράτταμε αγάπη,επιβεβαίωση και αποδοχή γιαυτό που  είμαστε, χτιζόταν και η αυτοεκτίμηση μας.

Η αυτοπεποίθηση αφορά στη βεβαιότητα ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε και να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις μιας κατάστασης.
Η αυτοπεποίθηση μπορεί να υπάρχει και μεμονωμένα σε τομείς και δεν είναι σταθερή κατά τη διάρκεια της ζωής του ανθρώπου.

Εξαρτάται από το τι έχουμε καταφέρει και για να διατηρηθεί αυτή η αίσθηση επάρκειας, απαιτείται συνεχή προσπάθεια και νέες προκλήσεις.

Οι δύο έννοιες είναι αλληλένδετες.
Η αυτοπεποίθηση αφορά στο τι μπορούμε να κάνουμε, να καταφέρουμε, ενώ η αυτοεκτίμηση σε αυτό που θεωρούμε ότι είμαστε.

Όσο χαμηλότερη είναι η αυτοεκτίμηση και η αυτοπεποίθηση, οι πιθανότητες να ερμηνεύουμε τα γεγονότα της ζωής μας με αρνητικό τρόπο, είναι περισσότερες.

Παρατηρούνται συχνά εκδηλώσεις όπως:

  • αμφισβήτηση των δυνατοτήτων μας, αμφιβολία και άγχος
  • κοινωνική απομόνωση
  • έλλειψη κοινωνικών δεξιοτήτων και αυτοπεποίθησης
  • αποφυγή βλεμματικής επαφής
  • δυσκολίες στην άρθρωση του λόγου
  • αρνητικές σκεψεις
  • παραμέληση εαυτού
  • συνεχής απολογία
  • αποφυγή του να παίρνουμε ρίσκα
  • συνεχής αναζήτηση της επιβεβαίωσης των άλλων
  • απαισιοδοξία

Αν αμφιβάλλουμε για τον εαυτό μας, αν ασκούμε έντονη κριτική σε αυτόν τότε η ψυχοθεραπεία μπορεί να  βοηθήσει.
Επίσης, όταν λόγω της χαμηλής αυτοπεποίθησης, της άσχημης εικόνας για τον εαυτό μας και των συναισθήματα ανεπάρκειας, που είναι τόσο επώδυνα, μας προκαλούνται κατάθλιψη, μοναξιά ή ακόμα και συμπεριφορές εθισμού, τότε η βοήθεια από έναν ειδικό ψυχικής υγείας επιβάλλεται.Μέσω των συνεδριών σταματάμε τις συνεχείς συγκρίσεις με τους άλλους,αντιμετωπίζουμε την αποτυχία ως μέρος της διαδικασίας ανάπτυξης,επανεξετάζουμε το παρελθόν, δουλεύουμε πάνω στις τραυματικές εμπειρίες, ενισχύουμε την ψυχική ανθεκτικότητα, επανεκπαιδευόμαστε να σκεφτόμαστε θετικά χωρίς αμφισβήτηση των δυνατοτήτων μας, χωρίς αμφιβολίες για την αξία μας και υπέρμετρες ανησυχίες,βάζουμε όρια,απομακρύνουμε τους τοξικούς ανθρώπους από τη ζωή μας.

Δεν ξεχνάμε ότι η σημαντικότερη σχέση που έχουμε στη ζωή μας είναι αυτή με τον εαυτό μας.

Αν για κάποιους λόγους αυτή δε λειτουργεί ικανοποιητικά, τότε είναι δύσκολο να λειτουργήσουν ικανοποιητικά και οι υπόλοιπές μας σχέσεις.

Share:

administrator

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *