Η κακοποίηση παιδιών αποτελεί συχνό φαινόμενο και είναι σημαντικό να επέμβει κάποιος ειδικός προκειμένου να υπάρξει άμεση αντιμετώπιση ενός τόσο σοβαρού θέματος.Πώς όμως μπορεί να γίνει αντιληπτό;
Η πιο διαδεδομένη μορφή κακοποίησης είναι η σωματική βία, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει οτι πρέπει να υποτιμηθεί η άλλη μορφή κακοποίησης, η ψυχολογική. Πρόκειται για μια εξίσου σημαντική μορφή, η οποία εντοπίζεται κατά βάση μέσω της παραμέλησης των παιδιών, της απομόνωσής τους και του εκφοβισμού. Ωστόσο, ακόμη και η έλλειψη φροντίδας,επαίνων και ενθάρρυνσης προς τα παιδιά, μπορούν να καταταχθούν στην κατηγορία αυτή.
Παιδιά που έχουν υποστεί ψυχολογική κακοποίηση φαίνεται να εμφανίζουν περισσότερο άγχος από το φυσιολογικό, να καταφεύγουν σε χρήση ουσιών, να είναι επιθετικά και να βρίσκονται “κλεισμένα” στον ίδιο τους τον εαυτό. Σε πολλές περιπτώσεις, ιδίως όταν το παιδί είναι αδύναμο και ευάλωτο, οι επιπτώσεις είναι δυσάρεστες, καθώς αποφασίζουν μη μπορώντας να ξεφύγουν από όλο αυτό να αντιδράσουν ακραία καταστρέφοντας τον εαυτό τους ή ακόμη χειρότερα βάζοντας τέλος στη ζωή τους.
Η ανεύρεση περιστατικών ψυχολογικής κακοποίησης, δεν αποτελεί ιδιαίτερα εύκολη υπόθεση, καθώς τα κακοποιημένα παιδιά είναι δυσκολότερο να εμπιστευτούν κάποιον και να νιώσουν οικεία με τους γύρω τους, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για έναν ειδικό. Η διαδικασία πρέπει να ακολουθηθεί με αργά βήματα, χωρίς να νιώσει το παιδί οτι πιέζεται και οτι βρίσκεται σε μειονεκτική θέση. Οι ειδικοί οφείλουν να κατανοήσουν οποιαδήποτε αντίδραση του παιδιού, να δείξουν οτι νοιάζονται για εκείνο και να το βοηθήσουν να ξεπεράσει τα τραύματά του.
