Μια οικογένεια λειτουργεί σαν σύνολο, σαν όλον, έχοντας πυρήνα τα μέλη της, οι γονείς και τα παιδιά. Όσο ο καιρός περνάει τα μέλη της αλλάζουν, αναδιαμορφώνονται και γενικότερα υφίστανται αλλαγές. Μια απ’ αυτές είναι η μεταβατική φάση της άδειας φωλιάς. Η έννοια της άδειας φωλιάς (empty nest syndrome) αναφέρεται σε εκείνη την περίοδο, που το μικρότερο μέλος μιας οικογένειας αποχωρεί απο το σπίτι των γονέων. Οταν δηλαδή οι γονείς αποχωρίζονται τα παιδιά, οι γονείς δεν πράττουν ως συνήθως, αλλάζουν συνήθειες και δεν ισχύουν πια, όσα γνώριζαν έως τώρα. Αυτό συμβαίνει κατα κύριο λόγο, την στιγμή που τα παιδιά φεύγουν για σπουδές ή για εργασία.
Θεωρητικά είναι μια δύσκολη περίοδος και για τα παιδιά αλλά πόσο μάλλον για τους γονείς. Τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα καθώς είναι κάτι φυσιολογικό η ανεξαρτητοποίηση των παιδιών καθώς και στενάχωρο το γεγονός ότι δεν θα έχουν πια κοντά τα παιδιά τους. Συναισθήματα ανησυχίας και άγχους είναι τα συνηθέστερα. Η οικογένεια ανασυναρμολογείται ουσιαστικά, αφού τα παιδιά περνούν περιορισμένο χρόνο με τα παιδιά, έχουν προσωπικό χώρο διαμονής και ο γονέας χάνει τον ρόλο του. Χάνεται ο απόλυτος έλεγχος στην ζωή των παιδιών και απαιτείται προσαρμογή σε μια νέα πραγματικότητα.
Το φαινόμενο της άδειας φωλιάς δεν είναι κάτι εύκολο για τους γονείς. Αυτός είναι ο λόγος που έπειτα απο την αναχώρηση ενός παιδιού απαιτείται η περίοδος προσαρμογής και πολλές φορές υπάρχουν εσωτερικές κρίσεις μέσα στην οικογένεια. Συνήθως, οι μητέρες είναι αυτές που βιώνουν εντονότερα συναισθήματα ανησυχίας, άγχους, πανικού, διότι είναι προσκολλημένες πάνω στα παιδιά και πλεόν δεν έχουν τον παραμικρό έλεγχο.
Η απομάκρυνση του παιδιού απο το πατρικό σπίτι, δίνει περιθώριο στο ζευγάρι, καθώς μένει μόνο του, να ανακαλύψει τυχόν ζητήματα, που τόσο καιρό ήταν καλά κρυμμένα. Το ζευγάρι μένει μόνο του και το ένα μέλος έρχεται πια αντιμέτωπο με το άλλο. Πολλές φορές, έρχονται στην επιφάνεια ρήγματα, εντάσεις και χάσμα μεταξύ της επικοινωνίας τους. Επομένως, επέρχονται πολλές αλλαγές στις σχέσεις και των υπόλοιπων μελών που μένουν πίσω.
Πως μπορεί να αντιμετωπιστεί;
- Αποδοχή της προσαρμοστικής φάσης
- Επίλυση τυχόν προβλημάτων που ήρθαν στην επιφάνεια
- Ισορροπία στις σχέσεις των μελών
- Έκφραση πραγματικών συναισθημάτων