Ποιος δεν έχει πει “Άσε επιτέλους τα νύχια σου;”. Ποιο παιδί ή ποιος ενήλικας έστω μια φορά στη ζωή του δεν έχουν έρθει αντιμέτωποι με αυτό;
Η ονυχοφαγία είναι μια διαδεδομένη και αρκετά συχνή συμπεριφορά που μπορούμε να την συναντήσουμε σε κάθε ηλικία. Πιο συνηθισμένη είναι στην παιδική ηλικία (8-13 ετών) και πιο επιρρεπείς να την εμφανίσουν είναι τα αγόρια.
Πολλές φορές, η ονυχοφαγία σταματά στις αρχές τις εφηβικής ηλικίας ενώ άλλες αυτή η κακή συνήθεια παραμένει μέχρι την ενήλικη ζωή παρά τις επίμονες προσπάθειες του ατόμου να την σταματήσει. Συχνά το άτομο νιώθει ενοχές γι’ αυτό που κάνει και εκδηλώνει την συμπεριφορά κρυφά από τους άλλους, διότι νιώθει ότι θα κριθεί.
Η ονυχοφαγία, επομένως, χαρακτηρίζεται ως νευρική συμπεριφορά, η οποία τις περισσότερες φορές γίνεται ασυνείδητα και φαίνεται να εκδηλώνεται σε στιγμές άγχους και σε περιόδους που το άτομο βιώνει καταστάσεις έντονου στρες. Μπορεί να θεωρηθεί στοιχείο μιας αγχώδους διαταραχής, που τα άτομα που το κάνουν πιστεύουν πως τους προσφέρει ανακούφιση και μπορούν να ανταπεξέλθουν σε μια κατάσταση άγχους. Η ανακούφιση είναι προσωρινή αλλά τα άτομα νιώθουν πως έχει θετικό πρόσημο.
“Σταμάτα να τρως τα νύχια σου”
Το πιο συχνό λάθος των γονιών είναι να χαρακτηρίσουν την ονυχοφαγία, ως μια κακή συνήθεια που κάνει “κακό” και να μαλώνουν διαρκώς το παιδί, ώστε να σταματήσει. Κάνουν προσπάθειες να αποτρέψουν το παιδί από το να φάει τα νύχια του, αγοράζοντας ειδικά βερνίκια ή επιβραβεύοντας όταν δεν το κάνει. Με τον τρόπο αυτό, μεγαλώνουν την αγωνία του παιδιού, αυξάνει το αίσθημα άγχους που το περιβάλλει και δεν επιτρέπουν στο άτομο να ανακουφιστεί με τον τρόπο που μόνο αυτό γνωρίζει.
Αντιμετώπιση της ονυχοφαγίας
- Πότε το άτομο βρίσκεται σε καταστάσεις άγχους και πότε το παιδί εκδηλώνει συμπεριφορές ονυχοφαγίας.
- Ενδελεχής συζήτηση με το άτομο σχετικά με τις αγχώδεις καταστάσεις, εξηγώντας του πως υπάρχουν και άλλοι τρόπο να εκφράσει το άγχος και να το διαχειριστεί.
- Οι γονείς θα πρέπει να σταματήσουν κάθε τιμωρία, κάθε κατηγορία και κάθε αρνητική συμπεριφορά που σχετίζεται με την ονυχοφαγία, διότι το πρόβλημα επιδεινώνεται.
- Εάν όλα τα παραπάνω δεν επιφέρουν αποτέλεσμα και η ονυχοφαγία συνδέεται και με άλλες προβληματικές συμπεριφορές (τρίξιμο δοντιών) η συζήτηση με κάποιον θα βοηθούσε.