Τα παιδιά στα πρώτα ακόμα χρόνια της σχολικής τους ηλικία είναι στενά συνδεδεμένα με τους γονείς και αναπτύσσουν συμπεριφορές παρόμοιες με αυτές που βιώνουν στην καθημερινότητα τους από το οικείο τους περιβάλλον. Πιο συγκεκριμένα , όταν οι γονείς ή οι κηδεμόνες ενός παιδιού διαχειρίζονται τις στενάχωρες καταστάσεις με ηρεμία και ψυχραιμία το ίδιο θα τις αντιμετωπίζει και το παιδί και στο σπίτι αλλά και στο σχολείο και στις υπόλοιπες δραστηριότητες τους , εάν πάλι τις αντιμετωπίζουν με οργή , φωνές και νεύρα τότε την ίδια ”προβληματική” συμπεριφορά θα ακολουθήσουν και τα παιδιά.
Όμως , υπάρχει και η περίπτωση τα παιδιά να μιμηθούν ή να αναπτύξουν συμπεριφορές που δεν συνάδουν με το οικογενειακό τους περιβάλλον και αυτές μπορεί να οφείλονται από το σχολείο ή και τις παρέες τους. Εάν γίνει αντιληπτό λοιπόν , ότι το παιδί παρουσιάζει κάποιες δυσάρεστες και επιθετικές συμπεριφορές ενάντια σε συνομήλικους αλλά και ενήλικες τότε θα πρέπει να βρεθούν άμεσα τρόποι αντιμετώπισης, ειδικά εάν αυτή την συνήθεια την έχει αποκτήσει από άλλους εκτός της οικείας του.
Τρόποι αντιμετώπισης
-
- Στην πρώτη περίπτωση κρίνεται επιτακτική η ανάγκη οι γονείς να καταλάβουν ,ότι το παιδί τους μιμείται και να αλλάξουν αμέσως τους τρόπους αντιμετώπισης διαχείρισης του συγκεκριμένου συναισθήματος , εάν δεν επιθυμούν το παιδί τους να αντιμετωπίζει το ίδιο εσφαλμένα τις καταστάσεις όπως και οι ίδιοι , ενώ ταυτόχρονα να προσπαθήσουν να εξηγήσουν στο παιδί με την συζήτηση ότι ο τρόπος τους ήταν εσφαλμένος και ότι δεν είναι καλό να τον ακολουθεί και το ίδιο. Αυτό να εξακολουθήσει να συμβαίνει κάθε φορά που θα εκδηλώνει αυτή την συγκεκριμένη συμπεριφορά.
- Και στην δεύτερη περίπτωση πρωταρχικό ρόλο έχει η συζήτηση και ο διάλογος , πρέπει να γίνει κατανοητό στο παιδί ότι με την επιθετικότητα δεν κερδίζει κάτι αλλά χάνει , συνήθως τις παρέες του καθώς πρέπει για να το σέβονται και να επιθυμούν τα υπόλοιπα παιδάκια να είναι φίλοι του να τα σέβεται και είναι φιλικό και το ίδιο μαζί τους.
- Καθώς τα παιδιά πολλές φορές αναπτύσσουν επιθετική συμπεριφορά πάνω στο παιχνίδι , να δώσουν οι γονείς στο παιδί να καταλάβει ότι όταν επιθυμούμε κάτι ή όταν δεν συμφωνούμε κάπου το λέμε ή το ζητάμε ευγενικά και δεν μαλώνουμε , η σπρώχνουμε τα υπόλοιπα παιδάκια.
- Δεν πρέπει να προσπαθούμε να είμαστε εμείς επιθετικοί με το παιδί , ώστε να σταματήσει το ίδιο την επιθετική συμπεριφορά , καθώς ευνοούμε καταστάσεις όπως ειπώθηκαν παραπάνω παρά το αντίθετο δηλαδή να ηρεμήσει.
- Απ’ όταν το παιδί είναι ακόμα πολύ μικρό , οι γονείς οφείλουν να συμφωνήσουν σχετικά με το ποιες συμπεριφορές θα επιτρέπουν να αναπτύξει το παιδί και ποιες θα απαγορεύουν αλλά και τους τρόπους τους οποίους θα τις διαχειρίζονται και να παραμένουν σταθεροί σε αυτές.
- Τέλος , εάν το παιδί δεν έχει μιμηθεί από τους γονείς αυτές τις συμπεριφορές είναι αναγκαίο να ψάξουμε ποιος είναι ο λόγος που συμπεριφέρεται κατά αυτόν τον τρόπο και εάν οφείλεται από κάποιο άλλο παιδί ή ενήλικα στον περίγυρο του ή από κάποιο δυσάρεστο συμβάν, που το οδήγησε εκεί.