Όταν μια γυναίκα αναλαμβάνει τον ρόλο της μητέρας βιώνει σημαντικές αλλαγές τόσο σε συναισθηματικό όσο και σε βιολογικό επίπεδο. Απαιτούνται διάφορες διεργασίες, ώστε μια νέα μαμά να αντιληφθεί τις αλλαγές που συμβαίνουν σταδιακά και φυσικά χρόνος για να το αντιληφθεί.
Βασικό θεωρείται η αλλαγή των ορμονών μιας μητέρας, μετά την γέννα, το οποίο εκτός από συναισθηματικές μεταπτώσεις ,κάνει τις μαμάδες “ετοιμοπόλεμες” για να ανταποκριθούν ευκολότερα και πιο γρήγορα στις ανάγκες- που στην αρχή είναι αρκετές- να ακούει το κλάμα, να να το φροντίζει, να είναι σε εγρήγορση και γενικότερα να ενεργοποιηθεί το ένστικτο της μαμάς,
Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι νέες μαμάδες που μπορούν να κατανοήσουν τα συναισθήματα τους, μπορούνε να έχουν τον έλεγχο και της συμπεριφοράς τους.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΙΑΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ-ΣΥΣΤΑΣΗ
Με την γέννηση ενός βρέφους, δεν γεννιέται μόνο ένα μωρό αλλά δημιουργείται και μια ολόκληρη οικογένεια. Η δυναμική της αλλάζει και μεταξύ των μελών υπάρχει αλληλεπίδραση. Η νέα αυτή αλλαγή, είναι φυσικό να προκαλέσει άγχος, να επηρεάσει τις σχέσεις με άλλα μέλη της οικογένειας ακόμη και με φίλους, αφού η καθημερινότητα κυρίως μιας μητέρας αλλάζει και πρέπει να βασιστεί τώρα στα νέα δεδομένα.
Η γυναίκα- μητέρα θα προσπαθήσει κατά κύριο λόγο, να γίνει η μητέρα που η ίδια θα ήθελε να έχει, κάνοντας πράγματα που ίσως να μην βίωσε η ίδια σαν βρέφος ή αντίθετα κάνοντας πράγματα που βίωσε και θεωρούνται ορθά για την ίδια.
ΑΜΦΙΘΥΜΙΑ
Η νέα αυτή αλλαγή δημιουργεί συχνά συναισθήματα αμφιθυμίας. Αυτό σημαίνει ότι, ενώ η μητέρα θέλει το παιδί της δίπλα της, αναζητά και προσωπικό χώρο και χρόνο για τον ίδιο της τον εαυτό, κάτι που σημαίνει πως μια ισορροπία ανάμεσα στα δύο, αν χαθεί θα υπάρξουν προβλήματα.
Η μητέρα, θα αντιμετωπίσει δύσκολες καταστάσεις, αυτό δεν σημαίνει όμως πως οι όμορφες στιγμές είναι λίγες. Πρέπει όμως να δεχτεί τα αντικρουόμενα συναισθήματα που ίσως βιώσει και να προσπαθήσει να βάλει ένα μέτρο.
ΦΑΝΤΑΣΙΑ- ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Όσο η ημέρα της γέννας πλησιάζει, τόσο η μητέρα αρχίζει να φαντάζεται πως θα είναι η ζωή της μετά την γέννηση του μωρού της. Ονειρεύεται πράγματα που θα κάνει έπειτα, πως θα το μεγαλώσει, τα σωστά ιδανικά.
Υπάρχουν όμως φορές που μετά την γέννα η γυναίκα νιώθει απογοητευμένη για τα πράγματα δεν είναι όπως τα είχε φανταστεί. Ως επί το πλείστον, η πραγματικότητα είναι πάντα πιο δύσκολη από τα όνειρα.
ΕΝΟΧΕΣ- ΝΤΡΟΠΗ
Στο μυαλό τους οι γυναίκες έχουν προσδοκίες για ένα εύφορο έδαφος να μεγαλώσουν το βρέφος τους. Πολλές φορές συγκρίνουν τον εαυτό τους με μια αψεγάδιαστη μητέρα, ποτέ όμως δεν μπορούν να την φτάσουν αφού δεν υπάρχει.
Στην πλειοψηφία, οι μητέρες προσπαθούν για τα παιδιά τους, συμβιβάζονται, παλεύουν για αυτά. Πολλές μητέρες όμως νιώθουν ενοχές και ντροπή, όταν οι αποφάσεις που πρέπει να πάρουν και τα βάρη μιας δεύτερης ζωής πέφτουν πάνω τους. Νιώθουν ότι κάτι δεν πάει καλά, ότι δεν είναι ικανές να αντιμετωπίσουν και να μεγαλώσουν ένα βρέφος, αφού ο στόχος που ίσως έχουν ξεφεύγουν από τα όρια του ρεαλισμού.
Λόγω της μεγάλης αλλαγής που βιώσαν, νιώθουν ότι έχουν χάσει τον εαυτό τους και ότι η κατάσταση είναι αναστρέψιμη. Και εδώ η επιλόχειος κατάθλιψη κάνει την εμφάνισή της. Επηρεάζει το 10-15% των νέων μαμάδων και η διάγνωση της απαιτεί χρόνο αλλά δεν αντιμετωπίζεται σχεδόν ποτέ επαρκώς.
Το σημαντικό λοιπόν είναι, πως ότι και να αντιμετωπίζει μια νέα μαμά, όπως και να νιώθει, πρέπει να μιλάει σε κάποιον, ώστε να της εξηγεί πως το να είσαι μαμά είναι κάτι όμορφο και πως πάντα σε όλα υπάρχει μια λύση. Τίποτα δεν είναι πιο όμορφο από το να είσαι μαμά!