Το Σύνδρομο Down,του οποίου το όνομα προέρχεται από τον Άγγλο John Langdon Down,είναι η πιο διαδεδομένη διαταραχή χρωμοσωμάτων που μπορεί να προκύψει με άγνωστα μέχρι στιγμής τα ακριβή αίτια.Κάθε χρόνο,η 21η Μαρτίου αποτελεί Παγκόσμια Ημέρα για άτομα που γεννιούνται με το συγκεκριμένο Σύνδρομο.
Πρόκειται για μία γενετική κατάσταση,η οποία δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως νόσος και προκύπτει από την εμφάνιση ενός επιπλέον χρωμοσώματος στο 21ο ζευγάρι,γι’αυτό και ονομάζεται Τρισωμία 21.Τα προβλήματα που προκαλούνται είναι ποικίλλα,χωρίς να σημαίνει οτι σε όλα τα άτομα εκδηλώνεται με όλους τους τρόπους.Παρόλο που στην πλειοψηφία η διάγνωση του Συνδρόμου γίνεται κατά τη γέννηση ή λίγο μετά,είναι πιθανό να ανιχνευτεί και κατά τον προγεννητικό έλεγχο.
Ορισμένα από τα χαρακτηριστικά που εμφανίζονται σε άτομα με Σύνδρομο Down,είναι αδυναμία στον έλεγχο της γλώσσας,υποτονία,μικροκεφαλία,χαρακτηριστική εικόνα ματιών και κοντά άκρα.Η ανάπτυξή τους δεν γίνεται με φυσιολογικούς ρυθμούς και παράλληλα η τάση για παχυσαρκία είναι αυξημένη.Οι πνεύμονές τους είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς σε λοιμώξεις και συχνά έχουν συγγενείς καρδιοπάθειες.Ο δείκτης νοημοσύνης τους είναι χαμηλότερος και δεν είναι προβλέψιμος,αλλά με κατάλληλη εκπαίδευση και στήριξη από ειδικούς ενδέχεται να υπάρξει κάποια βελτίωση,χωρίς έτσι να χάνεται κάθε ίχνος ελπίδας.
Τα παιδιά με Σύνδρομο Down,είναι πιθανό να εμφανίσουν ορισμένες επιπλοκές,όπως:
- Ανωμαλίες στην καρδιά,οι οποίες πιθανώς θα αποδειχθούν απειλητικές για τη ζωή τους
- Λευχαιμία
- Μεταδοτικές ασθένειες,μιας και το ανοσοποιητικό τους σύστημα είναι εξαιρετικά ευάλωτο
- Άνοια,η οποία κατά βάση εκδηλώνεται και από την ηλικία των 50
- Άπνοια ύπνου,λόγω των μαλακών ιστών και των σκελετικών αλλαγών που προκαλούν απόφραξη των αεραγωγών τους
- Παχυσαρκία
- Δερματικά προβλήματα
- Προβλήματα όρασης
- Προβλήματα θυρεοειδούς
Το σημαντικότερο και πιο στενάχωρο γεγονός όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι το κοινωνικό στίγμα.Η αρνητική στάση των υπολοίπων παραγκωνίζει τα άτομα με το Σύνδρομο,με αποτέλεσμα καθημερινά να βιώνουν τον κοινωνικό αποκλεισμό.Έχει αποδειχθεί πως άτομα που συμμετέχουν σε δράσεις επωφελούνται από αυτό και νιώθουν πως βρίσκονται σε ένα περιβάλλον αποδοχής και σεβασμού.Είναι σημαντικό να αρθεί η προκατάληψη προς τα άτομα με Σύνδρομο Down και να αντιμετωπίζονται ισότιμα,σε μία κοινωνία που έχει ως στόχο την προστασία κάθε κοινωνικής ομάδας,έτσι ώστε να βρουν τη θέση που τους αξίζει και να ανοίξουν ευκαιρίες για το μέλλον τους.
