Οι εποχές έχουν αλλάξει, το ίδιο και οι άνθρωποι. Η εξέλιξη ίσως να μπορεί να χαρακτηρίσει την νέα εποχή και αυτή βοηθά να γνωρίσουμε πράγματα, που στο παρελθόν μας ήταν άγνωστα. Η λεγόμενη επιστημονική γνώση, έχει βοηθήσει πολύ κόσμο να ξεφύγει από τα προβλήματα που τον απασχολούν. Βέβαια δεν είναι λίγες οι φορές, που θα εκμυστηρευτείς ένα πρόβλημα και αμέσως θα ακουστεί η φράση “Κι εγώ έτσι μεγάλωσα και δεν έπαθα απολύτως τίποτα”.
Το ότι εσύ μεγάλωσες με κακοποίηση και δεν προσπάθησες να την καταπολεμήσεις, δεν είναι εντάξει. Το ότι εσύ σε νεαρή ηλικία ζούσες κάτω από συνθήκες, οι οποίες δεν σου άρεσαν αλλά παρ’ όλα αυτά δεν έκανες κάτι, επίσης δεν είναι εντάξει. Είναι μια τραυματική εμπειρία, όπως και να έχει.
Τρανταχτά παραδείγματα μπορούμε να δούμε, αν κάνουμε μια ανασκόπηση στις παλαιότερες γενιές, όπου τέτοια παραδείγματα ήταν η πραγματικότητα και η κανονικότητα. Πλέον όμως δεν αποτελεί κανονικότητα. Είναι μη αποδεκτό και πρέπει οποιοδήποτε τέτοιο περιστατικό να μην επιτρέπεται, να καταγγέλλεται.
Τα πράγματα θα ήταν καλύτερα, αν εσύ μια φορά και έναν καιρό, είχες προσπαθήσει και κανείς δεν εγγυάται ότι δεν θα μπορούσαν τότε, τα πράγματα να είχαν πάει και καλύτερα. Εσύ ίσως να μην έπαθες τίποτα από τύχη, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο τωρινός παθών θα είναι εξίσου τυχερός.
Σημαντικό είναι να αποκτάς γνώσεις, που θα σου φανούν αρκετά χρήσιμες και να δουλεύεις καθημερινά με τον εαυτό σου, ώστε να μεταφέρεις τις γνώσεις σου στις επόμενες γενιές, να μην αγνοείς το άτομο που ίσως βιώνει παρόμοια προβλήματα με σένα στο παρελθόν, επειδή εσύ “δεν έπαθες τίποτα” και να μην δίνεις στους ανθρώπους την εντύπωση ότι βρίσκονται σε μια κοινωνία που η μόνη ελπίδα που μπορούν να δούνε είναι το γυναικείο όνομα.
Είναι όμως, ξεκάθαρα, δική σου επιλογή, εάν θα σπάσεις τον κλοιό του “μεγάλωσα και εγώ έτσι και δεν έπαθα τίποτα” ή εάν θα το αναπαράγεις και στις επόμενες γενιές, που περνούν παρόμοια.