Κανονικό συγκρότημα η Placebo;
Καλησπέρα σας κύριες και κύριοι , δεν έχω γνωρίσει ούτε έναν άνθρωπο στην ζωή μου που δεν ακούει μουσική, βέβαια ο ένας μπορεί να ακούει metal και ο άλλος νησιώτικα, αλλά η μουσική είναι μια, ναι φίλοι μου αυτή είναι η αλήθεια η μουσική είναι μια και όλοι μας την αγαπάμε, φυσικά υπάρχουν και διαμάχες μεταξύ λίγο ποιο φανατικών ανθρώπων για το ποιο είδος μουσικής είναι το καλύτερο ( πάντα κατά την γνώμη τους) εμείς σε αυτό το άρθρο δεν θα χάσουμε χρόνο με αυτές τις διαμάχες, αλλά θα μιλήσουμε για ένα συγκρότημα από την Αγγλία (εκεί που γεννήθηκε η ροκ μουσική στα τέλη της δεκαετία του 1960). Και το όνομα αυτού του συστήματος είναι Placebo.
Βρισκόμαστε στην δεκαετία του ’90 (για την ακρίβεια στο 1994) στο Λονδίνο την πρωτεύουσα της Αγγλίας, ο Brian Molko Άγγλος με βελγικές ρίζες ο τραγουδιστής του συγκροτήματος , ήταν μέσα στο μέτρο και κάποια στιγμή βλέπει έναν παλιό γνώριμο από το σχολείο τον Stefan Olsdal , ο οποίος ήταν μισός Άγγλος και μισός Σουηδός. Καθώς άρχισαν να μιλάνε για αρκετή ώρα , βρήκαν ότι είχαν αρκετά κοινά σημεία και κυρίως όσον αφορά την μουσική, μετά από λίγες ημέρες αφού κράτησαν επαφή, γεννήθηκε η ιδέα για να δημιουργήσουν ένα μουσικό συγκρότημα, αμφότεροι γνώρισαν από μουσικά όργανα, ο Brian Molko ήξερε να παίζει κιθάρα, ενώ ο Stefan Olsdal μπάσο και αρμόνιο, τα φωνητικά τα ανέλαβε ο Brian. Στα πρώτα χρόνια του συγκροτήματος στα τύμπανα ήταν ο Klas Robert Schultzberg ένας Σουηδός μουσικός, αλλά οι πρώτες επιτυχίες ήρθαν με έναν άλλο ντράμερ τον Άγγλο Steven James Hewitt. Σαν συγκρότημα ξεκίνησαν με περιοδείες στην Αγγλία και την Σουηδία και εκεί άρχισαν να γράφουν τα πρώτα τους τραγούδια. Το ’96 βγήκε ο πρώτος τους δίσκος με τίτλο Placebo .
Τα επόμενα χρόνια θα ήταν πολύ δημιουργικά για τους Placebo, έγραψαν πολλά τραγούδια, έβγαλαν δίσκους, γέμιζαν στάδια με τα τραγούδια τους, ενώ συνεργάστηκαν με πολλά ονόματα της μουσικής με κορυφαίο φυσικά τον David Bowie στο τραγούδι without you im nothing, μέσα σε αυτά τα χρόνια θα αλλάξουν ντράμερ λόγω μουσικών διαφωνιών , όπως είπαν οι δυο παλιοί του συγκροτήματος (Brian and Stefan), έτσι την θέση του Steven James Hewitt οι Placebo πλέον θα έχουν στα τύμπανα τους τον αμερικανό Steve Forrest. Αυτό όμως δεν επηρέασε καθόλου το συγκρότημα που συνέχισε την ανοδική του πορεία, με ίσως κορυφαία του στιγμή ( κατά την δικιά μου άποψη πάντα )την εμφάνιση της μπάντας στο MTV για μια τρομερή unplugged εμφάνιση στο Λονδίνο που ακόμη οι φίλοι της μουσικής την έχουν στο μυαλό τους. Τελευταίος μέχρι στιγμής δίσκος του συγκροτήματος είναι το Never Let Me Go που κυκλοφόρησε το 2022, ενώ αυτόν τον καιρό ετοιμάζονται για την παγκόσμια περιοδεία τους.
Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορεί να πει κανείς για τους Placebo, τα τραγούδια τους χαρακτηρίζονται από επίκαιρους στίχους και έχουν μέσα τους μια γλυκιά μελαγχολία, φυσικά έχουν έρθει και στην χώρα μας για να παίξουν τα τραγούδια τους, είναι αλήθεια ότι πήραν μέτριες κριτικές στην συναυλία τους στην Θεσσαλονίκη, αλλά η αλήθεια είναι ότι ο Brian Molko ,η ψυχή του συγκροτήματος είπε ότι δέχτηκε ένα αντικείμενο στην διάρκεια της συναυλίας και ήθελε να αποχωρήσει άρον άρον το συγκρότημα, πράγμα που για λίγα λεπτά έγινε πράξη, αλλά μετά από λίγο οι Placebo επέστρεψαν στην σκηνή για να ολοκληρωθεί η συναυλία (βέβαια η διαρκεί της συναυλίας δεν ξεπέρασε την μια ώρα ).
Όπως και να το δούμε είναι ένα αγγλικό alternative rock συγκρότημα που έχει κάνει μεγάλη καριέρα , επίσης ακούγονται πολλές ιστορίες γύρω από αυτούς , άλλες όμορφες και άλλες αρκετά σκοτεινές. Αν κάποιος ακούσει τα τραγούδια τους , θα διακρίνει αρκετές αναφορές σε διάφορες ουσίες , για αυτό άλλωστε έχουν κατηγορηθεί πολλές φορές .
Κλείνοντας θα ήθελα να σας πω, ότι αγαπώ ιδιαίτερα αυτή την μπάντα, τους ακούω από το 2008, μου αρέσουν τα τραγούδια τους αλλά ξεχωρίζω δύο από αυτά, το πρώτο είναι το the crawl που το είχα λιώσει να το ακούω για τουλάχιστον έναν χρόνο, και δεύτερο είναι το my sweet Prince, που έχει γράψει ο Brian Molko για το γιο του, που παρόλο που χώρισε με την γυναίκα του αγαπάει πολύ τον μονάκριβο παιδιά του. Είναι απίστευτοι τύποι, δεν το παίζουν ροκ σταρ, δεν κυνηγούν την δόξα, ούτε δίνουν κάθε λίγο και λιγάκι συνεντεύξεις , απλά όπως λένε και οι ίδιοι έρχονται ειρηνικά από την Αγγλία και με καλές προθέσεις να παίξουν τα τραγούδια τους.